Een medehuurder is niet hetzelfde als een inwoner. Een inwoner heeft andere rechten en plichten.
Verschil tussen medehuurder en inwoner
Een medehuurder is iemand die als zodanig door de Woonstichting is erkend. Daarvoor moet er sprake zijn van een huwelijk of een geregistreerd partnerschap of er is medehuurderschap aangevraagd en toegekend. Een medehuurder heeft dezelfde rechten en plichten als de huurder. Zo kunt u als medehuurder niet zomaar door de huurder uit de woning worden gezet.
Een inwoner is bijvoorbeeld een (klein)kind, (groot)ouder of partner met wie de huurder samenwoont. Een inwoner heeft niet dezelfde rechten als de huurder en medehuurder.
Iedere inwonende die niet als medehuurder geregistreerd staat, zal de woning moeten verlaten als de huurder de huurovereenkomst opzegt of komt te overlijden.
Inwoning bij ouders
Een volwassen inwonende zoon of dochter kan niet snel medehuurder worden; in de meeste gevallen is geen sprake van een duurzame gemeenschappelijke huishouding die is gericht op de toekomst.
Soms komt het voor dat een zoon of dochter medehuurder kan worden. Het kind moet dan in ieder geval minimaal 35 jaar oud zijn en zijn hele leven zijn ingeschreven op het adres van de ouders. Daarnaast moet er ook worden aangetoond dat het kind een duurzaam gemeenschappelijke huishouding voert met zijn ouders.
Medehuurder worden bij grootouder(s) kan niet
Volgens de Hoge Raad is een gemeenschappelijke huishouding van grootouders en kleinkinderen standaard niet duurzaam. In een dergelijke situatie kan geen medehuurderschap worden aangevraagd.